Advento

 

A coroa de advento é unha tradición cristiá que simboliza o transcurso do catro semanas de advento. Consiste nunha coroa1 de ramas (xeralmente de piñeiro ou abeto) con catro (ou en ocasións cinco) veas. Comezando o primeiro domingo de advento, o aceso dunha vela pode acompañarse da lectura da Biblia e oracións. Durante o seguintes tres semanas acéndense o resto das veas ata que a semana anterior a Nadal o catro velas están acesas. Algunhas coroas de advento inclúen unha quinta vela, a "vela de Cristo", que se acende en Nadal.

• Significado das velas de Advento.

VELA AMARELA:

Representa a fe en Cristo. Pola fe aceptamos que toda revelación é vinda de Deus para comprender asuntos que o home non pode chegar a coñecer pola súa propia conta. Cristo é o autor da nosa fe e só por ela o xusto vivirá.

Textos bíblicos: Salm. 122; Is. 2:1-4; Rom. 3:21-31; Mt. 15:21-28.

 

VELA VERMELLA:

Lémbranos que toda a Sacra Escritura fálanos de que Deus é amor. Por amor, Deus decidiu enviar ao seu único fillo para salvarnos. Jesús é o exemplo perfecto dese amor. El mandounos amar a Deus e ao noso próximo. Este amor debe ser real e ten prioridade sobre calquera outro asunto na nosa vida.

Textos bíblicos: Salm. 91; Is. 63:7-14; 1Jn. 4:8; Jn. 3:16-17.

 

VELA AZUL:

A cor desta vela representa a xustiza de Deus. A Biblia di que Deus é xusto e recto; todos os seus camiños son xustos e non hai iniquidade nel. A xustiza é resultado do amor, sen este requisito non hai xustiza. Deus é misericordioso e por iso é xusto. Xesucristo convidounos a buscar o reino de Deus e a súa xustiza. Esta xustiza baseada no amor é o que Deus quere que practiquemos como cristiáns.

Textos bíblicos: Salm. 9; Is. 11:1-10; Mt. 5:6; 6:33.

 

VELA VERDE:

Simboliza a esperanza do cristián, a cal se sustenta na persoa de Cristo. A esperanza cristiá provoca no crente un pensamento crítico sobre o pasado, o presente e o futuro; coñece a crise e aférrase á promesa divina.

Textos bíblicos: Salm. 142; Is. 35:1-10; 1 Cor. 13:13; Luc. 1:5-25.

 

VELA BRANCA:

É a vela que simboliza a persoa de Xesucristo, o fillo de Deus, o noso Salvador, quen veu para ser luz no medio das tebras e liberarnos da opresión do pecado. El é a fonte da nosa fe, da nosa esperanza. A súa xustiza é resultado do seu infinito amor por nós e outórganos unha paz verdadeira.

Textos bíblicos: Salm. 72; Is. 9:2-7; 1Cor. 14:33; Luc. 2:1-20.

Quero ter un recordo especial ós meus compañeiros da primeira CXD da nosa diócese de Tui-Vigo:

P.José Luis Rodríguez

Josefa (a "presi")

Esther

Xosefa e Ramón (de Sárdoma)

Marce e María (de Tameiga)

Anxo e Olga (do Cristo da Victoria)

Tali e Toya (parroquia de S.Francisco)

Ollea

Antonio (Porriño)

César (e máis eu, de Maristas)

 e, máis tarde,

Raquel (do Sagrado Corazón)

Emilio

que me aprenderon a ser Igrexa, Igrexa galega, sen decatarme.

 

Un bico da "secre", a que suscribe, Nuria.

Adícolle esta páxina ós que quixeron rezar ó Pai na súa lingua e non puideron. Por todos eles. 

Cun recordo especial para a miña familia de Osoño e Vilela (Verín), cos que teño pouco contacto pero grandes lembranzas.

Unha aperta moi especial ós que formaron parte da miña comunidade xuvenil de GJC e do meu corazón (e non quero dicir nomes, porque eramos moitos e non quero esquecer a ninguén, vós sabedes quen sodes).

A "Madre Superiora".