
O altar
c) O Altar
Representa a Cristo e é a mesa do seu sacrificio e do banquete celestial, para quen camiñamos cara á eternidade. É o corazón do templo. Por iso bícallo, llo inciensa. Ten que ser de pedra ou mármore. É Cristo visible! Xa desde o Antigo Testamento construíanse altares para os sacrificios a Yahvé. Ten que ser alto, grande. O altar ten os seus accesorios:
- O mantel:
pois é banquete o que se celebra sobre o altar. Nesa ?mesa? Divos Pai serviranos ao seu Fillo Jesús, como Cordeiro inmaculado, para alimento da alma.
- Candeeiro:
é a luz da presenza de Cristo.
- O crucifixo:
colocado sobre o altar, pois cada misa é Calvario onde participamos da cruz de Cristo.
- Vasos e utensilios sacros:
O templo é como o palacio de Deus; o sagrario a súa recámara e como a súa sala de recepción; o cáliz, a patena, o copón e a custodia son a modo de vaixela sacra da mesa eucarística. Todos estes vasos e utensilios son sacros.
- O cáliz e a patena úsanse para a celebración do Santo Sacrifico da misa.
- O copón e a custodia serven para conservar, trasladar ou expor o Santísimo Sacramento.
- Vaso subsidiario é a teca ou caixiña, usada para levar a comuñón aos enfermos.
- Outros:
Tamén son obxecto de culto as crismeras, as vinaxeiras e o vasiño das ablucións; o incensario coa naveta, a campá ou campanilla, as bandexas, o acetre ou calderillo con auga bendita para as bendicións e aspersiones; leva dentro un hisopo
Quero ter un recordo especial ós meus compañeiros da primeira CXD da nosa diócese de Tui-Vigo:
P.José Luis Rodríguez
Josefa (a "presi")
Esther
Xosefa e Ramón (de Sárdoma)
Marce e María (de Tameiga)
Anxo e Olga (do Cristo da Victoria)
Tali e Toya (parroquia de S.Francisco)
Ollea
Antonio (Porriño)
César (e máis eu, de Maristas)
e, máis tarde,
Raquel (do Sagrado Corazón)
Emilio
que me aprenderon a ser Igrexa, Igrexa galega, sen decatarme.
Un bico da "secre", a que suscribe, Nuria.
Adícolle esta páxina ós que quixeron rezar ó Pai na súa lingua e non puideron. Por todos eles.
Cun recordo especial para a miña familia de Osoño e Vilela (Verín), cos que teño pouco contacto pero grandes lembranzas.
Unha aperta moi especial ós que formaron parte da miña comunidade xuvenil de GJC e do meu corazón (e non quero dicir nomes, porque eramos moitos e non quero esquecer a ninguén, vós sabedes quen sodes).
A "Madre Superiora".